Pokémon staat bekend om zijn kindvriendelijke aantrekkingskracht, waarbij alle Mainline-spellen een E voor iedereen ontvangen, zelfs de jongste spelers verwelkomt in zijn levendige wereld. Terwijl geliefde personages zoals Pikachu en Eevee vaak in de schijnwerpers staan, duiken sommige Pokémon in donkere thema's, met verhalen over ontvoeringen en zelfs brute moorden in hun Pokédex -inzendingen. Deze griezelige verhalen voegen een verrassende laag van horror toe aan de franchise, af en toe vertonen verhalen die verre van de luchtige avonturen zijn die meestal worden geassocieerd met Pokémon.
IGN heeft een lijst samengesteld van wat we beschouwen als de vijf engste Pokédex -vermeldingen, hoewel deze lijst geenszins volledig is. Eervolle vermeldingen zijn onder andere Mimikyu, een Pokémon die zijn angstaanjagende verschijning onder een Pikachu -kostuum verbergt om vrienden te maken, terwijl ze stiekem van plan zijn om de mascotte van de franchise omver te werpen. Haunter, bekend om het op de loer in donkere steegjes en het veroorzaken van fatale stuiptrekkingen met louter lik, en Hypno, berucht vanwege zijn donkere verhaallijn in de Pokémon Children's Cartoon waar het hypnotiseert en kinderen ontvoert om hun dromen te voeden, verdient ook erkenning.
ANTWOORDSEE RESULTATENDRIFLOON --------
Het was een vreugdevolle vrijdag voor het jonge meisje uit Floaroma Town, terwijl ze gretig op het bloemenpluk van het weekend verwachtte. Ze haastte zich door het ontbijt, opgewonden om tijd door te brengen met haar ouders, lachend en glimlachend temidden van de bloemen. Haar bestemming was The Valley Windworks, bekend om zijn unieke bloemen en serene omgeving. Ondanks het feit dat hij de risico's van het wagen zonder een Pokémon, voelde het meisje zich veilig op deze rustige plek.
Bij aankomst werd ze begroet door een zee van levendige bloemen, maar haar aandacht werd al snel gevangen door een glinsterende paarse ballon die zachtjes in de wind zweefde. Begrepen, greep ze zijn touwtje, maar schrok toen de ballon zich omdraaide naar haar toe, en onthulde een geel kruis en lege zwarte ogen. Terwijl de ballon trok, volgde het meisje, giechelend van genot. De ballon bleef haar echter hoger en hoger trekken, zijn touw om haar pols wikkelde. Het meisje, licht en zachtaardig, werd nooit meer gezien.
Difloon, de ballon Pokémon, introduceert een huiveringwekkende draai aan het speelse beeld van het speelgoed van een kind. Terwijl sommige Pokédex -inzendingen het beschrijven als een geest gevormd uit geesten, nemen anderen een donkere wending. "Het trekt aan de handen van kinderen om ze weg te stelen," waarschuwt de ene inzending, terwijl een andere verklaart: "Elk kind dat drijft voor een ballon en vasthoudt, kan vermist worden." Een derde inzending merkt af: "Het ronde lichaam is gevuld met zielen en breidt zich uit elke keer dat het iemand weggaat." Difloon's optredens in Diamond en Pearl, exclusief op vrijdag in de Valley Windworks, dragen bij aan zijn mysterieuze en griezelige allure, waardoor het transformeert in een personage gehuld in een moordmysterie.
Banet
De ouders van een jonge jongen keken hulpeloos toe terwijl zijn toestand verslechterde. Zijn koorts stond op, zijn huid werd grijs en zijn toespraak werd onbegrijpelijk. Ondanks de inspanningen van artsen uit Mauville en Slateport, verslechterde de gezondheid van de jongen. In een moment van duidelijkheid te midden van zijn lijden, fluisterde hij: "Mijn pop." Wanhopig presenteerden zijn ouders hem verschillende speelgoed uit zijn collectie, maar hij verwierp ze allemaal totdat ze een vervaagde, haveloze pop ontdekten met gloeiende rode ogen en een gouden rits voor een mond onder zijn bed.
De moeder herkende het als een pop die ze hadden weggegooid bij het kopen van nieuwe Poké -poppen bij het warenhuis van Lilycove. Nu leek het sinister, bedekt met scherpe pennen. Terwijl de jongen ernaar reikte, leek de pop terug te staren naar de moeder, die schreeuwde terwijl hij uit haar greep en uit het raam sprong. Tot hun verbazing leek de toestand van de jongen enigszins te verbeteren na het vertrek van de pop.
Banette, de Marionette Pokémon, belichaamt klassieke horror tropen, die doet denken aan Annabelle of Chucky. Het oorsprongsverhaal weerspiegelt dat van Jessie uit Toy Story 2, maar met een wraakzuchtige wending. "Een pop die een Pokémon werd over zijn wrok omdat hij rommel is. Het zoekt het kind dat het heeft verstoten", aldus een Pokédex -inzending. Een andere merkt op: "Deze Pokémon is ontwikkeld uit een verlaten pop die een wrok heeft verzameld. Het wordt gezien in donkere steegjes." Een derde inzending is directer: "Het is een gevuld speelgoed dat werd weggegooid en bezeten werd, ooit op zoek naar degene die het weggooide zodat het zijn wraak kan eisen." Banette brengt schade toe door spelden in zichzelf te steken, gericht op het kind dat het heeft verlaten. Alleen door zijn brede glimlach uit te ritsen of opnieuw met liefde te behandelen, kan zijn negatieve energie weer verlichten.
Zandygast
Op een zonnige dag op Big Wave Beach op Melemele Island genoten bewoners van verschillende activiteiten. Terwijl de zon begon te ondergaan, bleef een jongen gefocust op zijn ambitieuze zandkasteel, vastbesloten om zijn collega's te overtreffen. Zonder medeweten van hem, begonnen de andere zandkastelen op het strand te verschuiven en onnatuurlijke vormen aan te nemen. Terwijl de schaduwen verlengden, zag de jongen eindelijk een Pokémon die leek op een zandkasteel met een gapende mond en zielloze ogen die hem naderden.
Ervan uitgaande dat het vriendelijk was, reikte de jongen naar een rode schop die in zijn hoofd werd ingebed, alleen om zijn hand te vinden die door de Pokémon werd overspoeld. Hij schreeuwde en probeerde weg te trekken, maar zijn hele arm werd verteerd, en al snel, net als Quicksand, werd zijn hele lichaam geabsorbeerd.
In tegenstelling tot de vreugdevolle connotaties van zandkastelen, herbergt Sandygast een donker geheim. "Als je zandheuvels bouwt wanneer je speelt, vernietig ze dan voordat je naar huis gaat, of ze kunnen bezeten raken en Sandygast worden", waarschuwt een Pokédex -inzending. Een andere inzending onthult: "Sandygast bewoont voornamelijk op stranden. Het neemt de controle over iedereen die zijn hand in zijn mond legt, waardoor ze zijn lichaam groter moeten maken." De horror neemt intensiveerd met zijn evolutie naar Palossand, bekend als de strandnachtmerrie. "Palossand staat bekend als de strandnachtmerrie. Het trekt zijn prooi naar beneden in het zand door het zand zelf te beheersen, en dan zuigt het hun ziel uit", zegt een Pokédex -inzending. Een andere huiveringwekkende inzending bevestigt: "Begraven onder het kasteel zijn massa's opgedroogde botten van degenen wiens vitaliteit het heeft afgetapt." Sandygast en Palossand worden dus sterker door hun slachtoffers te consumeren.
Trillig
Na een bruisende seizoen genoot een oudere vrouw van haar ochtendzwemmen in de vredige wateren van Unlala Town. Het koelere water heeft haar niet afgeschrikt; Ze zwom daar al 70 jaar. Op deze specifieke dag waren de golven schokkerig, maar ze zwom met onverwachte kracht. Terwijl ze zich verder waagde dan de bedoeling, besefte ze haar afstand tot de kust en probeerde ze terug te keren. Haar ouder wordende lichaam worstelde echter en de stroom trok haar verder met elke pauze.
Plots kwam er een Pokémon uit het water, zijn uiterlijk aanvankelijk geruststellend. Terwijl ze ermee reikte voor steun, sloeg de Pokémon zijn armen om haar heen, waardoor ze een moment van rust liet. Maar terwijl ze probeerde te blijven zwemmen, merkte ze dat ze verlamd was. De greep van de Pokémon werd vastgedraaid en hij begon te zinken en sleepte de vrouw ermee in de diepten.
Frillish, de drijvende Pokémon, schuilt zijn sinistere aard met een eenvoudige verschijning. De Pokédex -vermeldingen onthullen zijn dodelijke jachtmethode. "Met zijn dunne, sluierachtige armen gewikkeld rond het lichaam van zijn tegenstander, zinkt het naar de oceaanbodem", beschrijft een vermelding. Een ander voegt eraan toe: "De dunne, sluierachtige armen hebben tienduizenden giftige stingers. Ze verlammen prooi met gif en slepen ze vervolgens naar hun lair, vijf mijl onder het oppervlak." Slachtoffers van Frillish zijn dus bewust tijdens hun afkomst, zich volledig bewust van hun naderende ondergang terwijl ze verdrinken.
Froslass
Op een stormachtige nacht hoorde een man die op een berg woont de kreet van een vrouw en een klop op zijn deur. Ondanks de sneeuwstorm waagde hij zich om te helpen, alleen om gedesoriënteerd te worden in de verblindende sneeuw. Op zoek naar onderdak stuitte hij op een grotingang. Binnen was de kou intens en terwijl hij zijn lantaarn aanstak, ontdekte hij de muren ingekapseld in ijs. Tot zijn afgrijzen onthulde het ijs bevroren lichamen, waaronder een die op hem leek. Terwijl hij probeerde te vluchten, zweefde een ijzige Pokémon naar hem toe, zijn adem bevriezen hem op zijn plaats en veranderde hem in een andere huiveringwekkende decoraties.
Froslass combineert elementen van de Japanse Yōkai Yuki-Nonna en de Griekse mythe van Medusa. "De ziel van een vrouw die verloren was op een besneeuwde berg bezat een ijspegel, en werd deze Pokémon. Het voedsel dat het meest geniet is de zielen van mensen," stelt een Pokédex -inzending. Nog een huiveringwekkende toegangspunten: "Het bevriest wandelaars die zijn gekomen om besneeuwde bergen te beklimmen en ze terug naar zijn huis te dragen. Het gaat alleen achter mannen aan die het denkt zijn knap." Froslass lokt of sleept slachtoffers naar zijn hol tijdens Blizzards, en bekleed ze netjes als 'decoraties'. Deze griezelige verhalen voegen een spookachtige dimensie toe aan het Pokémon -universum en presenteren de donkere kant van zijn schijnbaar onschuldige wezens.
