Tijdens de recente dobbelstenentop in Las Vegas, Nevada, Neil Druckmann van Naughty Dog en Cory Barlog van Sony Santa Monica hield zich bezig met een openhartige hireside -chat over een onderwerp dat diep resoneert met makers: twijfel. In de loop van een uur verdiepen de twee zich in een reeks onderwerpen, van persoonlijke onzekerheden over hun creatieve rollen tot het proces om te bepalen wanneer een idee zich 'goed' voelt. De discussie raakte ook aan het omgaan met karakterontwikkeling in meerdere games, waarbij Druckmann een onverwacht perspectief bood op zijn benadering van vervolg.
Op de vraag naar de karakterontwikkeling in vervolg, deelde Druckmann een aanpak die fans van zijn werk zou kunnen verrassen, die talloze vervolgingen bevat. Hij benadrukte dat hij zich volledig richt op het huidige spel, niet op toekomstige afleveringen. "Dat is een heel gemakkelijke vraag voor mij om te beantwoorden, omdat ik nooit aan meerdere games denk, omdat de game voor ons zo al het consumeren is," legde hij uit. Druckmann gelooft dat het te vroeg overwegen van vervolgjes het creatieve proces kan Jinx. "Ik benader het gewoon als:" Wat als ik nooit een andere kan doen? "... Ik bespaar geen idee voor de toekomst. Als er een cool idee is, doe ik mijn best om het hier te krijgen."
Tienjarige uitbetalingen
Druckmann ging verder uit dat zijn methode van toepassing is op al zijn projecten, met uitzondering van de laatste van de Amerikaanse tv -serie, gezien de geplande meerdere seizoenen. Voor vervolgjes bezoekt hij wat er is gedaan en identificeert hij onopgeloste elementen en potentiële karakterbogen. "En als ik het gevoel heb dat het antwoord is, kunnen ze nergens heen gaan, dan ga ik: 'Ik denk dat we ze gewoon doden'," voegde hij er half grapjes toe. Zijn benadering van de Uncharted -serie is een voorbeeld van dit, waarbij iconische momenten zoals de treinreeks in Uncharted 2 niet vanaf het begin waren gepland, maar naar voren kwamen naarmate de serie vorderde.
Barlog daarentegen deelde een andere aanpak, waarbij hij zijn planningsproces vergelijkde met een "Charlie Day Crazy Conspiracy Board." Hij vindt een enorme voldoening bij het verbinden van het huidige werk met plannen die jaren eerder zijn gemaakt. "Het is gewoon zo magisch, maar het is absoluut, ondubbelzinnig het meest ongezonde ding ooit, omdat het waanzinnig stressvol is om te proberen elk van deze stukken te vouwen en te verbinden," gaf Barlog toe en erkende de uitdagingen van het handhaven van langetermijnplannen met veranderende teamdynamiek.
Druckmann reageerde en uitte zijn voorkeur om zich te concentreren op onmiddellijke taken boven langetermijnplanning. "Ik denk voor mij dat een niveau van vertrouwen vereist dat ik gewoon niet heb ... Ik wil me gewoon concentreren op de komende vijf dagen voor me, laat staan 10 jaar later."
De reden om wakker te worden
Gedurende het gesprek verkenden Druckmann en Barlog verschillende facetten van hun creatieve reizen, inclusief hun methoden voor het valideren van ideeën en hun huidige opvattingen over hun carrière. Druckmann's passie voor gaming scheen door toen hij een interactie vertelde met Pedro Pascal in de set van het laatste van de Amerikaanse tv -show. "Het is de reden om 's ochtends wakker te worden. Daarom leef en adem ik," zei Druckmann, in navolging van het gevoel van Pascal over kunst. Ondanks de druk en negativiteit die bij de baan hoort, bevestigde Druckmann dat zijn liefde voor het maken van games met getalenteerde teams zwaarder weegt dan alle uitdagingen.
Druckmann draaide de tafels en vroeg Barlog naar de drive om te blijven creëren, ondanks het bereiken van belangrijke mijlpalen. Barlog's reactie was introspectief en openhartig: "Is het ooit genoeg? Het korte antwoord, nee, het is nooit genoeg." Hij beschreef het meedogenloze streven naar nieuwe doelen als zowel verbazingwekkend als martelend, gedreven door een interne "demon van obsessie" die hem nooit toestaat zijn prestaties volledig te waarderen.
Druckmann deelde een meer hoopvolle kijk, geïnspireerd door het perspectief van voormalig ondeugende hondencollega Jason Rubin om een stapje terug te laten groeien om anderen te laten groeien. Hij stelt zich een toekomst voor waarin hij geleidelijk zijn betrokkenheid kan verminderen en kansen voor nieuw talent creëert om het roer te nemen. "Uiteindelijk als ik dit klaar ben, zal het een aantal kansen voor mensen creëren," verklaarde Druckmann, kijkend uit naar de mogelijkheden die zijn uiteindelijke vertrek zou kunnen bieden.
Barlog concludeerde in een luchtige eigenschap de discussie met: "Zeer overtuigend. Ik ga met pensioen", het publiek achterlaten met een mix van gelach en reflectie op de meedogenloze aard van creatieve bezigheden.
